ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της παιδείας αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή του κράτους για 10ετιες. Ο νεοφιλελευθερισμός που, από τη 10ετια του ‘70, έρχεται να σαρώσει κοινωνικές κατακτήσεις, εργατικά δικαιώματα, δημόσια περιουσία, ευθυγραμμίζει τις δήθεν πολιτικές διαφορές, αριστερών – δεξιών – κεντρώων, κυβερνήσεων στον κοινό τους στόχο για ληστεία του κοινωνικού πλούτου προς όφελος του κεφαλαίου. Η παιδεία, η υγεία, το νερό, είναι οι νέες αγορές που θέλει να ανοίξει το κεφάλαιο και το κράτος με μόνο σκοπό το κέρδος, εντείνοντας έτσι τη λεηλατική του επίθεση στην κοινωνία.
Ας είμαστε ειλικρινείς, δε μπορεί να υπάρξει διεξοδική λύση, σε κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα, στα πλαίσια του κόσμου του κεφαλαίου και της αστικής δημοκρατίας. Μπορούν όμως να υπάρξουν αναχώματα στην καπιταλιστική λαίλαπα μέσα από αγώνες υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών, ταυτόχρονα με τη συνέχιση του αγώνα για την απελευθέρωσή τους από τον κρατικό έλεγχο. Η δημόσια δωρεάν παιδεία, ως κατάκτηση κοινωνικών και ταξικών αγώνων, με τα πολλά αρνητικά της κατάφερε ένα πολύ σημαντικό πράγμα για την κοινωνία· με τα δημόσια σχολεία σε κάθε χωριό και απομακρυσμένο σημείο της επικράτειας αλλά και τα πανεπιστήμια σε πολλές μεγάλες πόλεις, πέτυχε την (σε μεγάλο βαθμό), καταπολέμηση του αναλφαβητισμού. Ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα του δημόσιου σχολείου έστω και κάτω από τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο που αποστειρώνει την πνευματική καλλιέργεια.
