Αλληλεγγύη στους 4 διωκόμενους/η Αναρχικούς/η για την υπόθεση “Σύντροφοι – Συντρόφισσες
ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ 29/11/2023
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
Ακολουθούν αποσπάσματα από το πολιτικό κάλεσμα των συνελεύσεων αλληλεγγύης για την υπόθεση «Σύντροφοι – Συντρόφισσες» (Αθήνας-Πάτρας). Η δίκη είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει στις 29 Νοεμβρίου 2023 στο εφετείο Αθηνών.
Έχουν περάσει 3.5 χρόνια (Μάρτιος 2020) από τη σύλληψη τριών συντρόφων και μιας συντρόφισσας από την κρατική ασφάλεια με κατηγορητήριο για μια υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση, με τον τρομονόμο 187Α. Αρχικά το κατηγορητήριο περιελάμβανε 57 επιθέσεις που προέκυπταν από δημόσια κείμενα, υπογράφοντας με το προσωνύμιο “Σύντροφοι - Συντρόφισσες” και “Αναρχικοί – Αναρχικές”, υπογραφή που χρησιμοποιείται ευρύτερα από τον αναρχικό χώρο. Μετά από εισαγγελική πρόταση, η οποία πρότεινε την πλήρη αθώωση των συντρόφων, οι επιθέσεις έπεσαν σε τρεις ενώ η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη τρομοκρατικής οργάνωσης έχει μετατραπεί σε απλή ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, γεγονός που φανερώνει τις άκαρπες προσπάθειες του κράτους να στήσει μια δικογραφία “φιάσκο” απέναντι σε όσους/ες αγωνίζονται με μόνο αποδεικτικό στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα.
Δίωξη και κατηγορητήριο:
Οι 3 σύντροφοι και η συντρόφισσα βρίσκονται κατηγορούμενοι με μηδαμινά «ευρήματα» και ψευδή αναγνώριση :
-για την επίθεση με εμπρηστικό μηχανισμό στο «Ίδρυμα Κ. Μητσοτάκης» την 6/1/2020
-για 2 επιθέσεις σε μπάτσους, στην οδό Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια και στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, κατά τη διάρκεια ομιλίας του φασίστα
Κασιδιάρη. […]
Η δημιουργία μιας ακόμη σκευωρίας, στο επίπεδο των νομικών στοιχείων, καταδεικνύεται από τις ίδιες τις δικαστικές αρχές, με την αρμόδια εισαγγελέα να υποστηρίζει πως δεν υπάρχουν στοιχεία, ούτε ενδείξεις για την παραπομπή των συντρόφων σε δίκη, προτείνοντας την πλήρη αθώωση και των τεσσάρων. Γίνεται πασιφανές ότι ολόκληρη η δίωξη και η «περίφημη» «τρομοκρατική» οργάνωση, αποτελούν κατασκευάσματα των γραφείων της κρατικής ασφάλειας.
Το κράτος εν ολίγοις θέτει στο στόχαστρο όσες και όσους αγωνίζονται με όλους τους δυνατούς τρόπους. Η εσκεμμένη κατονομασία των προσωνυμίων “σύντροφοι, συντρόφισσες” και “αναρχικοί, αναρχικές” ως τρομοκρατική οργάνωση, δημιουργούν μια αστείρευτη δεξαμενή υπόπτων μέσα από τα δημόσια κείμενα με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να στοχοποιήσουν τον καθένα και τη καθεμία που εξεγείρεται ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. […]
Οι διωκτικές αρχές προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, στοχοποιώντας τον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων, απαγορεύοντας μέσω περιοριστικού όρου την επικοινωνία μεταξύ των διωκόμενων φίλων/συντρόφων και γενικότερα τις συντροφικές/φιλικές σχέσεις των 4 αγωνιστών.
Περιοριστικοί όροι και άτυπη ομηρία:
Οι 3 σύντροφοι και η συντρόφισσα έρχονται αντιμέτωποι με το σκληρό καθεστώς των συσσωρευμένων περιοριστικών όρων. Στο σύντροφο Γ.Ι. επιβάλλονται συνολικά 9 περιοριστικοί όροι, συγκροτώντας ένα καθεστώς άτυπης ομηρίας και μόνιμου εκτοπισμού. Στους συντρόφους και τη συντρόφισσα επιβάλλονται αρχικά τον Μάρτιο του 2020:
-3 παρών το μήνα σε ΑΤ
-απαγόρευση επικοινωνίας και συναναστροφής μεταξύ τους
-απαγόρευση εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων
-απαγόρευση εξόδου από τη χώρα
-απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε πολιτική συνάθροιση (εν στάσει ή πορεία)
Επιπλέον, το κλείσιμο των τραπεζικών τους λογαριασμών, επιβάλλει τον αποκλεισμό από την εργασία και την οικονομική εξόντωση των διωκόμενων κατά τη διάρκεια της δίωξής τους.
Στη συνέχεια, στον έναν εκ των συντρόφων, Γ.Ι., επιβάλλονται επιπλέον οι εξής περιοριστικοί όροι:
-απαγόρευση εξόδου από την πόλη της Πάτρας (πόλη που γεννήθηκε)
-απαγόρευση εισόδου στην περιοχή της Αττικής
-απαγόρευση χρήσης οποιουδήποτε δίκυκλου οχήματος, είτε ως οδηγός είτε ως συνοδηγός.
Οι περιοριστικοί όροι αυτοί, σε συνδυασμό με τον όρο να ειδοποιείται η κρατική ασφάλεια κάθε φορά που ο σύντροφος μεταβαίνει στα γραφεία των δικηγόρων του στην Αθήνα, συνθέτουν ένα δυστοπικό καθεστώς εκτοπισμού και ομηρίας. Οι συνεχείς αιτήσεις του συντρόφου για άρση κάποιων εκ των όρων με σκοπό είτε την εργασία είτε τις σπουδές του, απορρίπτονται.
Τον Αύγουστο του 2023, ο σύντροφος Γ.Ι. αιτείται τη μεταρρύθμιση των περιοριστικών του όρων με σκοπό να ξεκινήσει τις σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στη σχολή που πέρασε μέσω πανελλαδικών τον Ιούνιο του 2023. Τη Δευτέρα 6 Νοεμβρίου, ύστερα από την εισαγγελική πρόταση για απόρριψη της αίτησης, το δικαστικό συμβούλιο με βούλευμα απορρίπτει την αίτηση του συντρόφου.
Αναγνωρίζουμε την απόρριψη αυτή ως απαγόρευση φοίτησης στον διωκόμενο αναρχικό σύντροφο Γ.Ι. Θεωρούμε πως πρόκειται για έναν 10ο περιοριστικό όρο, ο οποίος επιβάλλεται για πρώτη φορά σε διωκόμενο αναρχικό. Η πρόσβαση στην πανεπιστημιακή μόρφωση κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες εντός και εκτός των τειχών της φυλακής. Η επιβολή πολιτικών κριτηρίων εισόδου στα πανεπιστήμια ουσιαστικά προλειάνει το έδαφος για τη συνολική καταστολή των εξεγερτικών φοιτητικών κινημάτων, καθώς και τη δίωξη όλο και περισσότερων αγωνιστ(ρι)ών φοιτητ(ρι)ών. […]
Ο αγώνας που εξελίσσεται σε αλληλεγγύη με τον σύντροφο Γ.Ι, με σκοπό να σπάσει η επιβαλλόμενη απαγόρευση της φοίτησής του και να τσακιστεί το καθεστώς ομηρίας που του έχει επιβληθεί, είναι αγώνας ενάντια στους τρομονόμους και στην καταστολή γενικότερα. Είναι λοιπόν ένας αγώνας μετωπικός, ενάντια στις πολιτικές διώξεις της διετίας 2019-2020, που συνεχίζονται αμείωτες φυσικά μέχρι και σήμερα. Δεν αφορά και δεν πρέπει να αφορά αποκλειστικά και αποσπασματικά τον σύντροφο Γ.Ι., αλλά όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όσους/ες έχουν διωχτεί ή βρεθεί έγκλειστοι/αιχμάλωτοι, όσους/ες διώκονται και όσες/ους συντρόφισσες/ους βρίσκονται κρατούμενοι - αιχμάλωτοι στις ελληνικές φυλακές.
Η δίωξη των συντρόφων και της συντρόφισσας ενσαρκώνει πλήρως το σύνθημα, που επιβεβαιώνεται δεκαετίες τώρα σε δεκάδες σκευωρίες εναντίων αγωνιστ(ρι)ών. Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης. [...].
Στεκόμαστε στο πλάι των διωκόμενων συντρόφων και της συντρόφισσας.
ΑΤΥΠΗ ΟΜΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ
***
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ
Ο στρατός είναι μια μηχανή που εκμηδενίζει την προσωπικότητα του ανθρώπου μετατρέποντάς τον σε ένα άβουλο εκτελεστικό όργανο. Η τυφλή ιεραρχία, που επιβάλλεται με φυλακές σε καιρό ειρήνης και εν ψυχρώ εκτελέσεις σε καιρό πολέμου, απανθρωπίζει το στρατιώτη στερώντας του καθετί που συνιστά τον πολιτισμό. Έτσι μπορούν οι μακελάρηδες να διατάσσουν τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και η μηχανή να παράγει αδίστακτα θάνατο.
Εξετάζοντας το στρατό ως μια μηχανή με τα επιμέρους στοιχεία που συνιστούν τον πολιτισμό του στρατώνα μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα για τον αντιανθρώπινο χαρακτήρα του (βία, ιεραρχία, ρατσισμός, πατριαρχία, σεξισμός, καταστολή, σκοταδισμός, εθνικισμός). Σημαντικότερο όμως είναι το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο υπάρχει μια τέτοια δολοφονική μηχανή. Ένα ακραίο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης που στηρίζεται στη βία και τρομοκρατία του κράτους και τη ληστεία του κοινωνικού πλούτου από το κεφάλαιο, αδίστακτο απέναντι σε κάθε αξία που μας καθιστά ανθρώπους αλλά και στην ίδια την καταστροφή του πλανήτη που προκαλεί.
Το ελληνικό κράτος, παρόλο που έχει προξενήσει τρομερά δεινά και ευθύνεται για ποταμούς αίματος ελληνικών και άλλων πληθυσμών (1922, 1965, 1974 κ.α.), μέσω της πάγιας εθνικιστικής πολιτικής που προωθεί στα Βαλκάνια, την Εγγύς και Μέση Ανατολή, αλλά και ευρύτερα μέσα από τη συμμετοχή στους υπερατλαντικούς δολοφόνους του ΝΑΤΟ· προσμένοντας προφανώς στους δυτικούς πάτρωνές του να το ξελασπώσουν όταν έρθουν τα δύσκολα, συνεχίζει να εμπλέκεται στα πολεμικά σχέδια των πλανητικών αφεντικών σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη όπου διεξάγονται ενδοεξουσιαστικές συγκρούσεις ή πόλεμοι για την καθυπόταξη ολόκληρων λαών. Ταυτόχρονα, το αίμα στα χέρια του ελληνικού κράτους από τα πους μπακς, τους φράχτες και το κυνήγι των ξυπόλυτων στα σύνορα της Ευρώπης-φρούριο θα στοιχειώνει για πάντα τόσο τις υποτελείς κυβερνήσεις του και όσους τις εξέλεξαν και τις ανέχονται όσο και τους δυτικούς κηδεμόνες του. Η χώρα που, κατά τα λεγόμενα, μεταλαμπάδευσε τις αξίες του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού και ο “ελεύθερος κόσμος” της Ε.Ε. και της Βόρειας Αμερικής ας συνεχίσουν να αναπαύονται αυτάρεσκα μέσα στα σκατά.
Ο καπιταλισμός δεν γνωρίζει σύνορα. Η καθυπόταξη ολόκληρων λαών στις επιταγές της ελίτ του πλούτου και της εξουσίας χρειάζεται τη στρατιωτική μηχανή για να επιβληθεί τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων. Ο κόσμος τους είναι ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης με διαφορετικά πρωτόκολλα εγκλεισμού για τους από κάτω. Αλλιώς αργοπεθαίνει ένας άστεγος στις ΗΠΑ από έναν εργάτη στην Ελλάδα. Άλλος είναι ο θάνατος ενός μικροαστού στη Γερμανία από αυτόν ενός παιδιού στην Παλαιστίνη. Πάντα όμως αυτό που μας οδηγεί σε συνθήκες θλιβερής σκλαβιάς, αυτό που μας κλέβει τη ζωή, είναι οι όροι και τα πλαίσια του κράτους και του κεφαλαίου και πάντα ο στρατός είναι εκεί για να διασφαλίσει την ομαλή συνέχιση της μεγαλύτερης ληστείας που συντελείται σε βάρος μας. Η αδηφάγος φύση της κεφαλαιοκρατίας τείνει στην επιβολή ολοκληρωτικού ελέγχου κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας σε κάθε γωνιά του πλανήτη· το πιο ακραίο πρόσωπο του φασισμού είναι αυτό που έρχεται.
Μέσα στο εξουσιαστικό τερατούργημα αναδεικνύονται αντιθέσεις και κόντρες μεταξύ των αφεντικών του κόσμου. Αυτές οι αντιθέσεις παράγουν συχνά μέσα στην ιστορία πολεμικές συγκρούσεις τοπικής ή ευρείας κλίμακας. Βλέπουμε σήμερα ότι οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι του περασμένου αιώνα δεν είναι μια τραγωδία στην ιστορία αλλά μια τακτική των εξουσιαστών, για την αναδιανομή του κλεμμένου κοινωνικού πλούτου, με το αίμα των από κάτω. Οι εθνικισμοί αναμοχλεύονται για να δικαιολογήσουν το μακέλεμα που έρχεται, οι φασίστες αποκτούν εκλογική νομιμοποίηση, σύνορα και φράχτες υψώνονται ολοένα και πιο ασφυκτικά, οι εταιρίες όπλων κάνουν χρυσές δουλειές και η συζήτηση γύρω από το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος επέστρεψε στην καθημερινότητα.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, τις χρόνιες αλλά και τις τρέχουσες, οι άνθρωποι αν δεν θέλουν να αλεσθούν ξανά στα γρανάζια της μηχανής, πρέπει στην αρχή να κάνουν αυτό που ο στρατός εχθρεύεται πάνω απ' όλα· να σκέφτονται. Το επόμενο βήμα θα το κάνουν με τη συλλογικότητα. Και θα ορθώσουν το ανάστημά τους μέσα από τον αγώνα ενάντια στο Κράτος, το Κεφάλαιο, τους στρατούς, τα σύνορα, τις θρησκείες, τον εθνικισμό, την πατριαρχία, το ρατσισμό, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την καταπίεση.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Μέσα στα πλαίσια του κοινωνικού-ταξικού αγώνα, από το οδόφραγμα της αναρχικής πρότασης, ο σύντροφος Κ.Σ., βρέθηκε, ανάμεσα στα άλλα, με κάμποσα πρόστιμα των έξι χιλιάδων ευρώ και μια ποινή δεκάμηνης φυλάκισης από στρατοδικείο λόγω ανυποταξίας –εξαγοράσιμη με 4 δόσεις των 800 ευρώ. Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκαν πριν από ενάμιση χρόνο σε Αθήνα και Αγρίνιο όπως και η εκδήλωση το Σάββατο 25 Νοέμβρη στην Αθήνα είναι μια ακόμη συλλογική δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης στον κόσμο της εξουσίας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
***
Στρατηγέ, το τάνκ σου είναι δυνατό μηχάνημα.
Θερίζει δάση ολόκληρα, κι εκατοντάδες άντρες αφανίζει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
χρειάζεται οδηγό.
Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο.
Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο, κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει
βάρος πιο πολύ
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται πιλότο.
Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.
Ξέρει να πετάει, ξέρει να σκοτώνει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Ξέρει να σκέφτεται.
Μπέρτολτ Μπρεχτ
