ΑΚΥΡΟ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
Το καθεστώς της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, μέσω των εκλογικών αναμετρήσεων του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, επιχειρεί να δώσει την ψευδαίσθηση στους υπηκόους του ότι συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων και διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό. Η επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας που αφήνει πίσω της τον πόλεμο, το φασισμό, τη φτώχεια και την καταστροφή της φύσης, επιβάλλει την απόσπαση συναίνεσης για τη συνέχιση της λεηλασίας των κεκτημένων των αγώνων της ανθρωπότητας.
Το εκλογικό σώμα, μωσαϊκό της κοινωνικής συνθήκης της κάθε εποχής, χωρίς να εκμηδενίζεται και η ευθύνη του, σύρεται εκβιαζόμενο από διάφορα ψευτοδιλήμματα, ώστε πάντα στο τέλος να του αποδίδονται οι συνέπειες των επιλογών του. Ακυβερνησία ή σταθερότητα, προστασία από εισβολή ξένων ΄΄εχθρών΄΄, εκβιασμοί για τη συνέχιση ή όχι της εργασίας του αλλά και προτροπή στο να βάλει πλάτη να φύγει το ΄΄παλιό΄΄ ώστε να έρθει το ΄΄νέο΄΄, κ.α.
Οι εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 έδειξαν καταρχάς ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει γυρίσει την πλάτη στις εκλογές. Αν συνυπολογίσουμε και τους ανθρώπους που είναι αποκλεισμένοι από το πολιτικό σύστημα, χωρίς χαρτιά ή δικαίωμα ψήφου, μπορούμε να αμφισβητήσουμε τουλάχιστον την κοινωνική νομιμοποίηση των διαχειριστών της εξουσίας. Η σύνθεση όμως αυτής της πλατιάς μάζας δεν έχει κάποια ομοιογένεια ως προς την αφετηρία, τις στοχέυσεις ή το ταξικό πρόσημο.
Η κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας, του κόμματος της σύμπραξης ακροδεξιών και νεοφιλελεύθερων, φαίνεται να παίρνει λευκή επιταγή για την άλωση της κοινωνίας. Αυτή εκφράζεται με τη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη επίθεση στους/ις εργαζόμενους/ες, άνεργους/ες, στο δημόσιο χαρακτήρα της υγείας και της παιδείας, στους χώρους και τις δομές του αγώνα, στις μετανάστριες και τους μετανάστες, αλλά και με την επιπλέον εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ.
Το μεταλλαγμένο, αριστερογενές, καθεστωτικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε καταδεικνύοντας μια διαχρονική αλήθεια. Ότι ο μόνος δρόμος για την αντίσταση στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, στον πόλεμο και τη λεηλασία της φύσης είναι ο δρόμος του ακηδεμόνευτου αγώνα των από τα κάτω, ο δρόμος της κοινωνικής επανάστασης.
Καμία εμπιστοσύνη στους διαχειριστές του συστήματος. Ενάντια στην αντιπροσώπευση, την ανάθεση και τη διαμεσολάβηση. Ο επαναστατικός δρόμος των καθημερινών κοινωνικών και ταξικών αγώνων, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης με τους ανθρώπους και τις κοινωνίες που αγωνίζονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη μπορεί να μας δείξει πως ένας άλλος τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας είναι εφικτός.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ